نمایشگاه الکامپ امسال بیش از هر زمان دیگری نشان داد که آینده به‌طور نامتوازن توزیع شده است. در حالی که کشورهای پیشرفته روی رباتیک و هوش مصنوعی سرمایه‌گذاری‌های عظیم می‌کنند، سهم ایران در این حوزه بیشتر به بومی‌سازی چت‌بات‌ها محدود شد و در بخش رباتیک، تنها یک ربات چهارپا در غرفه رایتل نگاه‌ها را به خود جلب کرد.
این ربات، مدل صنعتی B2 از شرکت چینی Unitree بود؛ ابزاری طراحی‌شده برای امداد، بازرسی و فعالیت در محیط‌های دشوار که توسط شرکت «سپید داینامیک» وارد شده است. دلیل حضور آن در غرفه رایتل هم اتصال به شبکه از طریق سیم‌کارت برای کنترل و دریافت گزارش لحظه‌ای بود.
واکنش بازدیدکنندگان به این ربات قابل‌توجه بود؛ برخی با هیجان حرکاتش را ثبت می‌کردند و برخی دیگر با احتیاط فاصله می‌گرفتند. با این حال، تقریبا همه تحت تأثیر آن قرار گرفتند.
اینکه جذاب‌ترین بخش نمایشگاه فناوری داخلی، رباتی وارداتی باشد که سهم ما در آن فقط تأمین ارتباطش است، جای تأمل دارد. استقبال گسترده از این ربات هم نشان می‌دهد جامعه فناوری‌دوست ایران تشنه دیدن نوآوری‌های واقعی است. پرسش اینجاست: چه زمانی از تماشاگران آینده، به سازندگان آن تبدیل خواهیم شد؟
